പറയാതിരുന്ന വാക്കുകളെല്ലാം
പാതിരാപ്പൂക്കളായ്‌ വിടര്‍ന്നു
ആതിരരാവിലാരോരുമറിയാതെ,
നിന്നെ കണ്‍പാര്‍ത്ത്‌ നിന്നു..
പാതിമെയ്മാത്രം മൂടുമാചേലതന്‍
തുമ്പുലച്ചാറ്റിലിറങ്ങീടവെ,
നിലാവിന്‍ ചോലകടവത്ത്‌ നിന്റെ
നീരാട്ടിനമൃതം നുകര്‍ന്നു
നിന്‍ കരലാളനമേല്‍ക്കാന്‍ കൊതിച്ചാ-
പുഴയില്‍താനേയുതിര്‍ന്ന്‌,
കളിചിരിക്കുമ്മിയിലാളിമാര്‍ക്കൊപ്പം,
നിന്തളിര്‍മേനിയില്‍ തൊട്ടു.
കുഞ്ഞോളങ്ങളിലിളകുമിരുതാമര-
മുകുളങ്ങളെ പുണര്‍ന്നരികെ
ആവണിതിങ്കള്‍തോല്‍ക്കുമണിവയറിന്‍
ചെമ്പാവ്‌ പാടം നിറഞ്ഞു.
നനഞ്ഞൂര്‍ന്നിറങ്ങിയാപ്രാണന്‍ കിതയ്ക്കും
ചുഴിനുഴഞ്ഞിഴുകി പടര്‍ന്ന്
പദതാരിണകള്‍ കുറിക്കും ജതികളില്‍
ജന്മസാഫല്യലയമാര്‍ന്നു...
ഞാന്‍ ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നു..
കാലില്‍ വിങ്ങുന്ന ചങ്ങല..
കണ്ണില്‍ കമ്പിയഴികളുടെ നിഴല്‍!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
പ്രണയം മൂത്തു ചങ്ങലയായി എന്നാണൊ പറയുന്നത്?
nalla kavithayayi..enikkishtapetu:)
Post a Comment