Tuesday, April 17, 2007

ഒരു കൊച്ചു നൊമ്പരം...

യാത്രപറഞ്ഞകന്നതില്‍ പിന്നിന്നലെ,
കണ്ടു ഞാന്‍ നിന്‍ മുഖബിംബം!
പഴയൊരാകളികൂട്ടുകാരി തന്‍ ചിത്രം
ഒഴുകിയെന്‍ ഓര്‍മ്മയില്‍ മന്ദം !
മനസ്സിനുള്ളില്‍ പൊടിചെറുക്കന്‍ പറഞ്ഞുപോയ്‌,
അഴകേ, നിനക്കെന്തു ചന്തം!

ഓടിട്ടപഴയൊരെന്‍ വീടിന്റെ മുറ്റത്തൂ-
ടോടി കളിക്കുന്നു നീയും,ഞാനും..
ഓട്ടുരുളിയിലമ്മ കുറുക്കിയ പായസം
ഒളിച്ചുവന്നെടുത്തത്‌ നിനക്ക്‌ നല്‍കാന്‍
മച്ചിന്റെ മുകളിലന്നാരും കാണാതൊ-
രച്ഛനുമമ്മയുമായ്‌ പുണര്‍ന്നു..
ഇന്നുമെന്‍ സ്മൃതിയിലാപൊന്നോണസദ്യയും,
ചുണ്ടിന്‍ മധുരവും മാത്രം!

സിന്ദൂരമോഹത്തിന്‍ കുയിലുകളായ്‌ സ്വയം
കുമ്മി പാടും തിരുവാതിരയി
ല്‍പാതിരാപ്പൂചൂടിജാലകവാതിലില്‍,
മറ്റൊരു തിങ്കളായ്‌ നീയുദിക്കെ
മലയജസുഗന്ധിനിന്‍ കളങ്കം ചേര്‍ന്നൊരു
നടരാജനായന്നു മാറീ ഞാന്‍!
കണ്ണൊഴുകുമിന്നും നര്‍ത്തനം തുടരുന്നു
ഹൃദയമാദ്രുതതാളത്തില്‍!

3 comments:

ധ്വനി | Dhwani said...

....മിന്നും നര്‍ത്തനം തുടരുന്നു
ഹൃദയമാദ്രുതതാളത്തില്‍!

നല്ലൊരു കുട്ടിക്കാലക്കുറിപ്പ്!!

ഭാവുകങ്ങള്‍

മഴപ്പൂക്കള്‍ said...

very nice.... when the life becomes very boring.. a wandering to the nostalgic past is a escapism..
nice poem..

VidyadasPrabhu said...

ithu actually oru lalitha gaanamaayi ezhuthiyathanu