വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക്‌ മുന്‍പ്‌ ഒരു നേരം വെറുതെ മാനം നോക്കി കിടന്നപ്പോള്‍ തോന്നി.."ഇതെന്ത്‌ ജീവിതം? ഒരു നീര്‍പോള പോലെ, ക്ഷണനേരം കൊണ്ട്‌ പൊട്ടി പോകുന്ന ഒന്ന്!. കാല്‌ തട്ടിവീഴുന്നത്‌ പോലെ വാക്കുകള്‍ തള്ളി തള്ളി വന്നു..അന്ന് എഴുതിപോയതാണ്‌ `ജീവിതം` എന്ന ആദ്യകവിത..പിന്നീടെപ്പഴൊക്കെയോ...വെറുതെയിരിക്കുമ്പോള്‍, വേദനിക്കുമ്പോള്‍, സ്വത്വം തേടി അലയുമ്പോള്‍, ആ കൗതുകം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകള്‍ക്കായ്‌ കാത്തുനില്‍ക്കുമ്പോള്‍...അങ്ങനെ അങ്ങനെ.. പലപ്പോഴും വാക്കുകള്‍ പല രൂപത്തില്‍, ഭാവത്തില്‍ മുന്നില്‍ വന്നു നിറഞ്ഞു. ആരുമറിയാതെ പോകുന്ന ഈ ഏകാന്തയാത്രയില്‍ എനിക്ക്‌ സ്വന്തം എന്നു പറയാവുന്ന, എന്റെ കൂട്ടുകാരാണവ. അവരെ ഞാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ കൂടി പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു...